14:08 -

Varð tíu ára stúdent um síðustu helgi, mun fyrr en ég átti von á. En rosalega var það skemmtilegt. Bíð spenntur eftir næstu júbileringu. Þetta varð náttúrlega þriggja daga rall með tilheyrandi gleði og eftirköstum. En okkar djammfarir voru smámunir hjá skemmtunum 20 ára stúdenta. Ég tek ofan fyrir þeim. Svo er líka þrjátíu ára árgangurinn mjög skemmtilegur – þannig tjúttaði ég t.d. aðeins með Guðfinnu frænku minni og fleira góðu fólki. Útskriftarmaturinn og ballið er náttúrlega snilldarhefð. Í ár léku Bogomil og Flís undir dansi sem er mikil framför frá skemmtaraböndum fyrri ára. Mér skildist að það hafi verið tekin ákvörðun um að hækka miðaverðið og fá þannig fullvaxið band. Góð ákvörðun!

Ég er sammála Dóra Jóns og fleiru góðu fólki um að markmiðið eigi að vera að gera útskriftarhelgina í MÍ svipaða og hátíðarhöldin í tengslum við útskriftirnar í MA. Þ.e. algjör skyldumæting og þjóðhátíðarstemmning, tjaldvagnar á skólalóðinni o.sv.frv. Þetta á líklega eftir að gerast smám saman. Þróun í þessa átt er sú hefð sem hollvættir MÍ hafa komið á að bjóða júbilöntum upp á súpu í Tjöruhúsinu á hádegi útskriftardags. Alveg frábært framtak!

Aðal hetjur helgarinnar eru svo nýstúdentarnir. Þar er örugglega á ferðinni mjög öflugur hópur enda held ég að allir hafi fundið jákvæðu orkuna sem streymdi frá þeim. Það verður mjög gaman að fylgjast með þeim.

Að öðrum ólöstuðum átti Hilmar langbestu árgangaræðuna. Algjör snilld. Svo sungum við um kvöldið, Kvartett Björns Teitssonar, þ.e. við Rúna, Elín og Hilmar. Þyrftum bara að gera meira af því við erum svo vel samsungin síðan í menntó að æfingar ganga ótrúlega hratt fyrir sig.

Mí-stemmningin er svo sérstök, einstaklega vel heppnuð blanda af einstaklings- og samfélagshyggju. Þar fer saman áherslan á mannvæn gildi, hlýju og vináttu en jafnframt virðing fyrir því að enginn sé eins, að einstaklingurinn þurfi frelsi til að reyna styrkleika sína og veikleika og fái að marka sér sína eigin braut. Þannig verði samfélaginu best þjónað.

Þrátt fyrir breytingar á fólki og tíðaranda grunar mig að svipaður andi sé í öllum árgöngum. A.m.k. skynjaði ég það frá nýstúdentum og júbilöntum um síðustu helgi. Spái því að smám saman muni menn vakna til vitundar um hversu merkilegur skólinn er og smám saman muni magnast upp heilmikill mýtólógía í kringum skólabraginn.

Fékk þess mynd lánaða frá Elínu. Þarna er hún að mixa til á mér svarta kollinn.

Stenst svo ekki mátið að setja með eina strandpartí mynd frá Beni ’96, úr einkasafni Halldóru Brynjólfsdóttur.