Þá er maður að ná sér aftur á strik eftir smá spennufall. Var semsagt í síðasta prófi á fimmtudag. Ég mætti síðastur í prófið (samt alveg tíu mínútur í) og endaði þess vegna aftast í stofunni. Mörgum þykir það ekkert slæmt en ég skrifa hægar en talmeinfræðingur á róandi og þarf að leggja mig allan fram til að aðrir geti skilið rithöndina. Þarna aftast hafði ég yfirsýn yfir alla stofuna og sá hvernig hinir settu niður maníska stíla, þéttskrifaðar opnur sem breiðu stafirnir mínir höfðu ekkert í. Eftir oföndum og stress náði ég mér saman og fór að trúa því að vönduð bygging og tilfinning fyrir efninu væru magninu sterkari!Þannig var mikill léttir þegar prófinu var lokið og ég stakk upp á því við hina að við fengjum okkur kaffi til að ná áttum (verandi Íslendingur ber maður þann menningarfarangur að þykja klæmið að stinga upp á bjórdrykkju í hádeginu). Mótsvarið var að sjálfsögðu að við skildum fara á pöbbinn og fá okkur einn kaldann til að fagna þessum tímamótum. Þannig sátum við úti í sólinni fram eftir degi og nutum lífsins með bjór í annarri. Núna er ég eldrauður á nefinu og á handleggjunum, létt brenndur eftir daginn og finnst það æði.
Hitinn og sólin hér í Skotlandi er eins og heima á Íslandi, bara heitari (duh). Gróðurinn er um margt svipaður og heima, víðirunnar, birki, reynir og þannig. Loftið er ekki rakt og klístrað eins og á meginlandinu heldur nokkuð óbætt af iðnaðarútblæstri eins og heima. Þannig leggur sama góðviðrisilminn um nasir, hreint og norrænt útiloft. Yndislegt alveg. Ætli gott veður sé ekki bara ennþá betra á stöðum sem alla jafna eru ekki mjög veðursælir.
Úr þessu varð mikil gleði, en umgangakerfið veldur mér mestu vandræðum. Ég reyndi að útskýra fyrir Skotunum að ég hefði einfaldlega ekki sama áfengisþol og þeir (n.b. það er fáránlegt hvað þeir megna að innbyrða án sjáanlegra áhrifa). Þá forhertust þeir bara í bjórburðinum, þetta var svakalegt! Áður en yfirlauk höfðu allir siðferðismúrar brostið undan bjórflóðinu svo ég kom bæði við á Burger King og McDonalds á leiðinni heim, og stoppaði svo í Tesco til að kaupa ís. Fitukastið var reyndar góð forvörn fyrir morguninn eftir svo ég sé ekki eftir neinu!
Þetta kvöld hitti ég Martti frá Finnlandi, sem þekkir Bjalla töff frá Innsbruck, svona er nú heimurinn lítill.
Má til með að vera úrillur að lokum. Þessa úrillu ætla ég að tileinka Listahátið, enda fátt sem fer jafn mikið í taugarnar á mér og Listahátið. Hátíðin er dæmi um fyrirbæri sem var einu sinni þarft þar sem meiriháttar höfuðverkur var að flytja inn erlenda listamenn en hefur nú engan tilgang annan en að bjóða miðaldra Samfylkingarkellingum upp á niðurgreidda salsatónleika. Fólk getur bara borgað uppsett verð fyrir þetta stöff, ég trúi ekki að dagskrá Listahátíðar sé full af stórmerkilegri jaðarmenningu sem fólk kæmist annars ekki í snertingu við, þjóðfélaginu öllu til harms. Bara einfalt dæmi eins og hversu mikið flugför hafa lækkað í verði frá árinu 1970 er til merkis um að svona viðburðaframboð þarf ekki ríkisstuðning lengur.
Til mótvægis við umhverfisáhrif þessarar úrillu, svo ég sé úrillu-hlutlaus, þá má ég til með að segja frá því að Guðmundur Andri Thorsson er hættur að fara í taugarnar á mér. Líklega af því ég hef ekki séð hann í sjónvarpi nýlega og pistlarnir hans á vísi.is hafa verið ansi góðir að undanförnu.
Set með sólarmyndir. Því miður var myndavélin ekki með á rallinu góða.
Og síðast en ekki síst vil ég óska Hilmari til hamingju með þrítugsafmælið, Funklistanum til hamingju með tíu ára afmælið og Sigga og Aude til hamingju með nýfædda Herdísi.
árný said...
Mc og Burger sömu nóttina! Góður endir á góðu ralli! Næst þegar ég kem í heimsókn til þín verður þessi pakki tekin... ekki hel...djúpsteikta ógeðið sem ég féll fyrir hjá hávaðasömu tyrkjunum...
yanmaneee said...
adidsas yeezy
bape hoodie
jordan shoes
off white hoodie
kyrie 6
kyrie irving shoes
yeezy 700
moncler outlet
nike kyrie 6
goyard
