Gylfi Zoega á léttan sprett um stjórnmálahagfræði klíkusamfélagsins og hvernig þátttaka í Evrópusambandinu getur létt á þeim vandamálum.

http://voxeu.org/index.php?q=node/2621

Hann kemur eingöngu inn á stjórnarfarsleg rök fyrir aðild að EU en út af fyrir sig held ég að þau ein nægi til að halla voginni aðild í vil. Til viðbótar má svo nefna þætti eins og aukna samkeppni á vöru- og þjónustumörkuðum, gæðastimpil út á við, þátttöku í traustum fjármálamörkuðum og fyrir okkur landsbyggðarpúkana viss tækifæri til að tengja framhjá Reykjavík í byggðamálum.

Með fullri virðingu fyrir öllum þeim yndislegu mönnum sem starfa innan LÍÚ þá eru þeir lobbíistar og ekki við öðru að búast en þeir hríni eins og stunginn grís þegar grafið er undan þjóðfélagsstöðu þeirra. Það er alls ekki sjálfgefið að íslenskum sjávarútvegi vegni verr innan Evrópusambandsins en ljóst að LÍÚ verður ekki tekið nærri því eins alvarlega í Brussel og við Skúlagötuna.

Sjávarútvegsráðherra virðist m.a. ganga út frá því sem gefnu að Evrópusambandsaðild sé skaðræði. Því myndi ég líka halda fram í hans stöðu, einfaldlega til að verja djobbið mitt. En íslenskir fræðimenn, t.d. Jón Ormur Halldórsson, hafa afbyggt rök Heimssýnarmanna og komist að þeirri niðurstöðu að lagaleg staða íslensks sjávarútvegs væri í reynd svipuð því sem nú er innan EU, þar gildi t.d. reglur um veiðireynslu líkt og heima. Eins sé staða Íslands sérstök að því að leyti að sjávarútvegurinn byggir einungis að littlu hluta á deilistofnum, alls ólíkt því sem er t.d. í Norðursjó. Sjálfsagt má margt fleira týna til, en a.m.k. er staðan langt í frá eins svart-hvít og virðist meginstraumsskoðun.

RÚV þyrfti að skella í góðan umræðuþátt með sérfræðingum til að varpa ljósi á þessi mál.

|

Einkennilegt með ritstjórn Vefþjóðviljans, sem er skipuð innmúruðum Sjálfstæðismönnum, hvernig henni tekst að telja sér trú um að hún sé brjóstvörn undirokaðs minnihlutahóps. Enginn skilur hreintrúaða frjálshyggjumenn heldur eru þeir ofsóttir af menntaelítunni og fjölmiðlum sem sjá allt í ljósi andstæðinga þeirra. Mig grunar að þetta sé ekki stjórnmálataktík heldur lifandi sannleikur í byrgisþönkum íslenskra flokkshesta.

Í færslu dagsins benda þeir reyndar á góðan punkt um hversu billegt það hafi verið af Ólafi Ragnari að hvetja til launalækkunar opinberra starfsmanna þar sem forsetinn er sá eini sem er með stjórnarskrárvarin laun út sinn ráðningartíma. Síðan er látið í veðri vaka að fjölmiðlar hafi látið hjá leiðast að setja yfirlýsingu forsetans í þetta samhengi eingöngu af því að Ólafur Ragnar átti í hlut.

Vænisýki og byrgisþankar! Íslenskir fjölmiðlar eru yfirleitt endurprentunarstofnanir fyrir fréttatilkynningar sama hver á í hlut. Að eiga vini á blöðunum hefur verið lykilatriði í íslensku framapoti um árabil og gildir þá einu hvort um er að ræða vinstri- eða hægrimenn, stjórnmál eða viðskiptalíf.

Þannig hafa t.d. íslenskir fjölmiðlar dregið lappirnar skelfilega í umfjöllun um íslenskt efnahagslíf í gegnum tíðina. IMF og sérstaklega OECD fjalla reglulega um málefni Íslands sem eitt sinna aðildarlanda. Í árlegum skýrslum OECD hefur verið sett fram margvísleg gagnrýni (í diplómatískum tón eins og alþjóðastofnunum ber), m.a. um að verklagi hafi verið ábótavant í stóriðjustefnunni og í ríkisfjármálum. Þetta hefur þó aldrei komist til skila inn á íslensk heimili. Fjármálaráðuneytið hefur þann hátt á að búa til fréttatilkynningu á íslensku þegar skýrslurnar koma út þar sem lögð er áhersla á ljósu punktana og skautað framhjá vandræðunum. Þessar tilkynningar birtast svo meira og minna í heilu lagi og vandaðar skýrslur fá ekki frekari umfjöllun.

Er sérstök ástæða til að vara við þessu nú þegar von er á birtingu skýrslu starfsmanna IMF um fjármálakreppuna á Íslandi og leiðir út úr henni.

|

Vá hvað lýðræði á Íslandi hefur verið illa leikið. Á u.þ.b. áratug hættu stjórnmálamenn að vera jafningjar almennings og urðu að hálfguðum sem átti að umgangast af undirþægni og helst ekki ræða við pólitík. Skelfilegt að þurfi algjört efnahagslegt hrun til að hefja endurskoðun og vonandi umbætur. En velkist nokkur í vafa um að það verður betra að búa í blönku lýðræðisríki en góðæris plútókrasíu? Nú er bara vonandi að fólk haldi áfram að láta í sér heyra svo umbrotin áorki einhverju.

Þetta myndband sem er vitnað til á bloggsíðum er svakalegt. Forsætisráðherra trompast yfir erfiðum spurningum fréttamanns:

Forsætisráðherra: "Ég er ósáttur við það, að þú teljir að mér beri að koma í viðtal þegar þér hentar."
Fréttamaður: "Þú ert forsætisráðherra þjóðarinnar."
Forsætisráðherra: "Já, þess vegna ákveð ég sjálfur hvenær ég kem í viðtal opinberlega."

Myndbandið birtist upphaflega á bloggi G. Péturs. Það má vel taka undir hugleiðingar hans. Núna verður hinsvegar forvitnilegt að sjá hversu langur tími líður þar til myndbandið verður tekið af YouTube og hversu langt verður þangað til fréttamaðurinn verður rekinn af RÚV...

|

Davíð Odsson er algjörlega clueless. Málið snýst ekki um hann eða Jón Ásgeir, heldur að raskella menn á borð við hann og Jón Ásgeir.

Nóg komið af gölluðum ofursjálfum, reynið nú að skammast ykkar einu sinni!

|

Grein vinstri róttæklinganna á Nei! um það sem fer manna á milli, og er skrifað í minnisblöð, um stjórnendur Íslands og stjórnarfar er mögnuð lesning. Fyrir fáeinum misserum hefði ég sagt þeim strákunum að hætta þessu bulli og finna eitthvað þarfara við tímann að gera en leita að samsæriskenningum á netinu. Mín borgaralega jákvæðni dó hins vegar einhversstaðar í hagfræðináminu og var jörðuð á eins árs starfstíma hjá Ríkisendurskoðun. Ég trúi því engan veginn lengur að ráðherrar í ríkisstjórn geri allt sitt besta til að finna bestu lausnir fyrir almenning. Að ekki sé minnst á fúakvistina sem blokkera framfarir í stjórnsýslunni.

Orðrómur sama efnis og greinin hefur gengið fjöllum hærra og svo skýrir þetta baksvið fullkomlega þá einkennilegu atburðarás sem við höfum horft upp á. Ísland fékk enga sénsa, hvergi lán, allt traust löngu farið. Þetta baksvið er eins og óséð breyta sem gerir öll módel marktæk um leið og búið er að stýra fyrir henni.

Nú þurfa íslenskir fjölmiðlamenn að vinna vinnuna sína og hamra á utanríkisþjónustum Norðurlanda, Bretlands og annarra nágrannaríkja, Evrópusambandinu og e.t.v. alþjóðastofnunum á borð við OECD og IMF, þar til eitthvað af þessum pappírum lekur. Því miður gerir diplómatísk venja erlendum ráðamönnum ekki kleyft að upplýsa þá skoðun opinberlega að ráðamenn Íslands séu ónýtir, það væri afskipti af innanríkismálum, en mikið yrði það forvitnilegt.

Nú er vonandi að grannaþjóðir okkar reynist vinir í raun og taki hressilegt tough love á litla frænda áður en peningarnir fara að flæða. Ekki séns að maður sofi rótt meðan Davíð Oddsson gengur laus 5 milljarða dollara sem þjóðin öll er veðsett fyrir.

|

Að frátalinni sálsýki ríkisstjórnarinnar og makkara hennar, hvað í ósköpunum gerði það að verkum að gera þurfti fyrirheit Íslendinga gagnvart IMF að leyndarmáli?

http://www.dv.is/frettir/2008/11/17/viljayfirlysingin-til-imf-i-heild-sinni/

|

Ef maður horfir kalt á málin verður að viðurkennast að Ísland er lítil Ameríka. Að fá ráðleggingar frá Evrópskum, að ekki sé talað um Skandínavískum, sérfræðingum er dæmt til að mistakast. Í augum grillarana eru þetta allt saman vinstri menntamenn sem hafa það eitt að markmiði að láta þá labba í vinnuna og skila heimabíóinu. Hæfir og vel meinandi menn munu ekki duga til að fá krítískan massa kjósenda og áhrifamanna í samfélaginu til að horfast í augu við ruglið sem hefur verið í gangi.

Sannleiks og sáttanefnd er ágæt hugmynd á blaði en í reynd er bara einn maður sem getur bjargað okkur.

Dr. Phil.

Hann verður að fá til landsins strax og taka tough love á valdaklíkurnar og gróðafíklana. Byrjum á Davíð og Jóni Ásgeiri í sjónvarpssal með doktornum og fáum hann svo til að ganga á línuna.

|

Skýrasta stöðumatið hingað til fæst frá Jóni Dan hagfræðikrútti og íhaldssama séntilmenninu Þorsteini Pálssyni. Mig langar til að knúsa þá báða.

|

Sem félagsmaður í Samtökunum 78 velti ég því fyrir mér hvort þau með alla sína reynslu ættu ekki bjóða Sjálfstæðismönnum upp á aðstoð og stuðning? Ef marka má kvöldfréttirnar á Stöð 2 er þar fjöldi fólks með fiðring í maganum yfir að koma út úr Evrópuskápnum og svo náttúrlega fagfólk í Seðlabankann -skápnum.

Til viðbótar við þau augljósu sannindi hvað Edda Andrésdóttir heldur sér vel var fréttatíminn stórdramatískur. Spiegel (http://www.spiegel.de/international/business/0,1518,589724,00.html) segir Íslendinga hafa reynt allt nema að halda kökubasar en enginn vilji lána. En auðvitað blasir við að þessi ríkisstjórn mun ekki fá neina fyrirgreiðslu - þeir voru á vaktinni meðan draslið hrundi, hafa sýnt endalausan tossaskap, ekki vott af iðrun og engar vísbendingar um tiltekt. Ætli við fáum ekki að fylgjast með lífinu í byrginu nokkrar vikur enn meðan sífellt fleiri fyrirtæki og heimili fara undir hamarinn.

Furðulegt hvað lítið hefur verið upplýst um stöðu og eðli Icesave deilunnar. Stjórnmálamenn hafa augljósan hvata til að halda fólki í myrkrinu og hamra á þorskastríðsstemmningu - en hvað með blöð og sjónvarp? Af hverju fáum við ekki að vita um stöðuna á þessum efnahagsreikningi frystingardaginn? Er e.t.v. meira en nóg fyrir Bretana í bönkunum sem þeir frystu eins og Landsbankamenn hafa raunar haldið fram? Hvernig er staðan á þessum möppum í dag? Hvernig lýtur versta sena út og hvaða vörnum halda Íslendingar uppi? Hvað með lögfræðilegu álitaefnin? Nú eru liðnar margar vikur og ennþá þarf fólk að hýrast í upplýsingatómi með magasár yfir meintum Versalaörlögum.

Mikið vona ég að hugsanleg olía við Austurland verði ekki nýtt fyrr en í fyrsta lagi eftir marga áratugi. Innviðir stjórnarfars og lýðræðis í landinu eru einfaldlega ekki nógu sterkir til að höndla auðlindastjórnun, sbr. útsöluna á raforkunni og allt leynimakkið þar í kring. Nýjar auðlindir yrðu eins og olía á eld rentusóknardjöfla og gætu endanlega gengið frá stjórnarfarinu.

|

Getur verið að einungis 6 kjörnir fulltrúar hafi fengið að sjá IMF plaggið sem fæst ekki samþykkt? Þessi leyndarhyggja er sjúkleg. Hvað gengur á í sálarlífi þessa fólks? Hræsnin er algjör í ríkisstjórn þar sem annar flokkurinn telur sig skjaldborg frelsisins og hinn frömuð gegnsæis og lýðræðislegra vinnubragða. Svo er leynt og ljóst unnið að því að koma málinu framhjá þingingu. Ef er einhver æra eftir hjá fulltrúum okkar á þingi hljóta þeir að hóta vantrausti verði tillagan ekki tekin fyrir. Valdið var ekki tekið af Alþingi heldur gefið eftir.

|

Einhliða upptaka Evru (eða dollars ef það hefur í för með sér minni sálarháska) er mun fýsilegri kostur nú en fyrir 6 vikum. Þá hefði slíkt ekki komið til greina, verandi pínu ósmekklegt gagnvart Seðlabanka Evrópu og niðurlægjandi fyrir 1. heims hagkerfi að beita trixi sem er iðulega notað til að skítmixa í hagkerfum þróunarlanda. Augljóslega er draumurinn um sjálfstæða peningastefnu búinn að vera, á alþjóðavettvangi hefur Ísland í reynd stöðu þróunarlands og nú verða menn einfaldlega að bjarga sér.

Færð hafa verið rök fyrir því að Evrusering geti einmitt verið skítmixið sem virki best til að koma hagkerfinu í gang aftur. Í stað þess að biðja Geir og félaga um leyfi, væri ekki hægt að fljúga inn helstu sérfræðingum um þessi mál og taka næstu viku í að þinga um hvort eigi að Evrusera í þarnæstu viku? Gætu einstaka þingmenn ekki tekið slíkt að sér? Eða háskólarnir, er ekki viðskipta- og hagfræðideild með fjárveitingar til að fá inn sérfræðinga á seminör?

Ég veit ekki alveg hvað mér finnst. Auðvitað yrði þetta róttæk aðgerð sem kæmi misvel við hagsmuni manna. En það er heldur ekki hægt að láta eins og ekkert hafi í skorist.

Þessir gæjar eru spenntir fyrir einhliða upptöku annars gjaldmiðils.

|

Arg, ég meika ekki að lesa um allt þetta djöfulsins rugl sem er í gangi á Íslandi og ekkert er hægt að gera við. Mig langar heim að mótmæla þangað til nýja almenningslöggan hans Björn Bjarna stingur öllum í steininn. Vonandi stendur fólk saman og heldur áfram þangað til enginn er eftir.

Kreppa er í sjálfu sér ekkert óyfirstíganlegt. Um þær eru mörg dæmi frá ýmsums tímum. 20% samdráttur ráðstöfunartekna þýðir einfaldlega að fólk hefur 800 kall í vasanum í staðinn fyrir 1.000 kall. Kommon, hver hefur ekki verið blankur? Það er hægt að díla við það.

Hins vegar fyllist maður kvíða og angist yfir því að horfa upp á landinu stjórnað af blygðunarlausum amatörum sem ætla ekki að ómaka sig við að læra af mistökum síðustu ára (þeirra eigin) eða leita ráða færusta einstaklinganna. Í ofanálag veit maður að bakvið tjöldin grasserar gerspillt kunningjasamfélagið þar sem einhverjir munu njóta vildarkjara en flestir verða reknir miskunarlaust á uppboð.

Margt er hægt að gera til að auðvelda fólki ástandið. Sumt væri ástæða til að gera með vísan til félagslegs réttlætis og samkenndar. Sumar aðgerðir væru beinlínis praktískar til að koma í veg fyrir að kreppan yrði lengri og dýpri en óhjákvæmilegt er. Aðgerðaramminn er svo takmarkaður af ýmsum efnahagslegum stærðum sem við ráðum ekki við. Maður verður einfaldlega að sætta sig við það. Hitt er verra eins og nú er þegar aðgerðaramminn er takmarkaður af tillitsemi við sjálfsmynd Davíðs Oddsonar, ýmsar rótgrónar kreddur um efnahagsmál og störf núverandi valdhafa.

Ákvarðanir virðast ekki mjög ígrundaðar. T.d. er erfitt að átta sig á þessu peningamarkaðssjóðadæmi. Gott og vel ef menn vilja túlka þá sem innistæður, þeir voru notaðir þannig í reynd, en það verður þá jafnt yfir alla að ganga, hvort sem fólk átti í sjóðum Landsbankans eða t.d. sparisjóðanna. Hér hljóta hópmálaferli að vera í uppsiglingu þar sem þegnunum hefur verið mismunað.

En þetta er bara eitt dæmi. Yfirburða stjórnsnilld ríkisstjórnarinnar fyllir vefmiðlana á hverjum degi. Á meðan er hagfræðingalandsliðið að kríta á töflur í Reykjavík og London. Þvílík sóun.

Ég er ekki viss um að allir geri sér grein fyrir því en ef hagfræði væri íþrótt ættum við ansi sterkt landslið. En þessi ljúfmenni, reikningshausar með væg einhverfueinkenni, munu ekki ryðjast að stjórnborðinu. Frekjurnar og eiginhagsmunaseggirnir munu stjórna þangað til þær verða settar af. Því miður vantar alla öryggisventla í íslenskt lýðræði til að tempra það lið.

|

Heitasta viðskiptahugmyndin í kreppunni:

http://www.fjalabaksleidin.blogspot.com/

Langar mikið til að taka þennan túr.

|