02:16 -

Ligg heima með flensu og væri sennilega genginn af göflunum ef væri ekki fyrir útvarpi. Maður er ekki í formi til að lesa eða gera neitt og þá kemur útvarpið að góðum notum. BBC 4 er frábær stöð, gegnir hliðstæðu hlutverki og Rás 1 en býður upp á heldur efnismeiri dagskrá. Eiginlega bara magnað hvað Rás 1 er góð sem menningar- og þjóðmálaútvarp 300 þúsund manna þjóðar m.v. hvað 60 milljóna manna þjóð heldur úti. Kann ekki að mæla það en hef á tilfinningunni að BBC4 bjóði upp á 2-3 sinnum meira efni en Rás 1. Sem er ágætt en þeir mættu nú alveg bjóða upp á eitt og eitt ódauðlegt meistaraverk tónbókmenntanna innan um og saman við útvarspleikritin, stjórnmálaskýringarnar og þætti um jafn ólík efni og Downs heilkenni og fátækt í Afríku. En BBC mætti vel tileinka sér þulamenninguna á Rás 1. Þulirnir á BBC eru jafn daufir yfirbragðs og sneyddir sérkennum og bankalínan eða tilkynningin á flugvelli. Vantar alveg spennuþagnirnar.

Heyri í útvarpinu að Bush þykist ætla að rúlla upp hörmungunum í Palestínu á einu bretti. Held að þurfi ekki miklu skólun í málefnum Miðausturlanda til finnast það bull.

Var að ljúka við mjög aðgengilega bók sem Jimmy Carter, forveri hans í Hvíta Húsinu, skrifar og heitir Palestine: Peace not Apartheid. Mér fannst hún alveg frábær, honum tekst ótrúlega vel að gera þetta flókna mál skiljanlegt með því að fara í gegnum tímalínuna stig fyrir stig og kynna til sögunnar helstu persónur og leikendur, allt í mjög knöppu máli.

Mér þótti línan sem Carter tekur mjög athyglisverð. Eins og ég skildi hann þá er kjarninn í þessu í gegnum áratugina að Ísraelar hafa mann fram af manni verið að sölsa undir sig meira land í Palestínu og hafa ekki staðið við samninga. Á Þeirra bæ hefur aldrei verið samræmi milli orða og athafna. Leiðtogar Palestínumanna hafa hegðað sér eins og vitleysingar og vesturveldin hafa aldrei áhuga á málinu lengi í einu.

Carter verður seint talinn einhver róttæklingur. Hann er biblíuspekúlant og fékk fyrst áhuga á svæðinu í gegnum það. Hins vegar er ég alveg viss um að hans lína þætti afar róttæk og and-amerísk á hinu nýkona-infesteraða Íslandi – þar sem enginn opnar munninn um málefni Palestínu án þess að kalla á a.m.k. 3 Morgunblaðsgreinar um rétt Ísraels til sjálfsvarnar og friðþægingu frjálslyndra gagnvart hryðjuverkum.

Rétt til að undirstrika hispursleysi Carters leyfi ég mér að vitna stuttlega í eftirmála hans að kiljuútgáfunni, þar sem hann ræðir um ægivald þrýstihópsins American Isreal Public Affairs Committee (AIPAC) yfir stjórnmálaumræðunni í Bandaríkjunum (og þar sem íslenskir nýkonar ljósrita sitt efni frá Repúplikanaflokknum sitjum við uppi með þessa slagsíðu líka):

„Under AIPAC pressure, there are few significant countervailing voices in the public arena, and any balanced debate is still practically nonexistent in the U.S. Congress or among presidential hopefuls.

The American friends of Israel who demand such subservience are in many cases sincere and well-intentioned people, but on this issue they are tragically mistaken. Their demands subvert America's ability to bring to Israelis what they most desperately need and want – peace and security within recognised borders.“