fimmtudagur, júní 28, 2007

20:32 -

Var að vafra á netinu og rakst inn á síðu Gríms Atlasonar. Þar voru ummæli frá einverjum HH sem mig grunar að sé viðskiptafræðingur í vinnu hjá ríkinu:

„Hefur verið gerð úttekt á því? Það búa færri á Vestfjörðum en t.d í Breiðholtinu. Fólk býr í litlum þorpum sem langar vegalengdir skilja að. Mér sýnist alls ekki svo auðvelt að færa rök fyrir því að minna fé sé varið til samgöngumála per capita á Vestfjörðum en í öðrum landshlutum, allra síst á höfuðborgarsvæðinu. Þú gætir kannski bent á tölur sem styðja það að Vestfirðir hafi verið látnir sitja á hakanum?“

Þannig rifjuðust upp nokkrir molar úr samgöngu pólisíunni sem fengu að flakka. Þá er gott að hafa á hraðbergi og því skelli ég ummælunum hér inn líka:

„Þetta er furðuleg umræða, á ég þá hlut í Vestfjarðavegi en HH í Reykjanesbrautinni? Samfélagið virkar ekki þannig. Maður fæðist ekki með ávísun upp á samgöngumannvirki sem maður getur síðan ráðstafað eftir því sem hentar manni best. Samgöngukerfið er hluti af innviðum samfélagsins og þjónar því.

Vestfirðingar nota samgöngukerfi landsins eins og aðrir. Til að koma vörum sínum í flug í Keflavík, til að fá morgunkorn frá Danól og pallaefni frá Húsamiðjunni til baka, til að sækja skemmtanir og þjónustu til Reykjavíkur, til að heimsækja vini og kunningja, til að taka á móti gestum og ferðamönnum, fara til útlanda og fara í sumarbústað.

Ávinningur af bættum samgöngum kemur fram í tímasparnaði notendanna og í s.k. viðbótaráhrifum (e. additionality) þ.e. þegar ný viðskiptatækifæri skapast beinlínis vegna bættra samgangna. Oft er mestu ávinningur af því að bæta slakar samgöngur því þar eru mestu möguleikarnir til framfara. Samgöngum á höfuðborgarsvæðinu og landsbyggðinni á ekki að stilla upp sem andstæðum. Á báðum stöðum eru ábatasöm verkefni sem bíða og fáránlegt að þau þurfi að vera gagnkvæmt útilokandi.

Þegar mörg ábatasöm verkefni liggja fyrir taka einstaklingar og fyrirtæki lán til að flýta framkvæmdum. Fyrir undarlegan fiscal-naívisma sem er landlægur hér á landi má ekki taka þessa umræðu. Bretar áttuðu sig á vitleysunni fyrir um áratug og settu sérstaka fjárlagareglu sem heimilaði lántökur fyrir fjárfestingum í innviðum. Ávinningur þeirra dreifist líka á margar kynslóðir og því gildir ekki sú röksemd að verið sé að senda afkomendunum reikninginn.

Peningarnir sem þarf í samgöngubætur eru smáaurar samanborið við aðrar þjóðfélagsstærðir. Við sem verjum 4,8 milljörðum í niðurgreiðslur á mjólk en 6 milljörðum í nýframkvæmdir í samgöngumálum. Að ekki sé talað um hundruðir milljarða sem teknir eru að láni með ábyrgð hins opinbera til að veita í virkjanir af hæpinni arðsemi.

Ekki spurning! Það verður að drífa í að koma samgöngukerfinu inn í nútímann.“

20:32 -

Mjög athyglisverð umræða um vanda atvinnulífs á Vestfjörðum í Kastljósinu í kvöld (http://dagskra.ruv.is/streaming/news/?file=4301843).

Ég er hjartanlega sammála Pétri Blöndal, þó hans sýn sé vissulega nokkur einföldun. Það sem vantar er að hrinda aðgerðum í framkvæmd. Hugmyndin um annað skattþrep úti á landi stenst engan skoðun. Bæði gildir það grunnprinsipp í byggðamálum að slík aðgerð bætir ekki undirliggjandi stöðu heldur er bara plástur, styrkur, ofan á vandamálin. Þá lofar reynslan ekki góðu, t.d. frá Noregi. Þar að auki myndi svona tilfæring setja skattkerfið í uppnám. Það þarf að hætta svona bullumræðu um flutningsjöfnun og skattþrep og drífa í því sem skiptir máli:

Bæta hagstjórnina og ná þjóðhagslegu jafnvægi
Hætta stuðningi við einstaka atvinnugreinar, sérstaklega virkjanir og álver
Byggja upp samgöngukerfið og fjarskipti
Flytja opinber störf út á land
Byggja upp háskólakeðju um landið
Taka Jöfnunarsjóð sveitarfélaga í gegn svo sveitarfélög á landsbyggðinni sitji við sama borð og þau fyrir sunnan
Koma á verslunarfrelsi með afnámi tolla og tæknilegra viðskiptahindrana
Bjóða öllum framsóknarmönnum að flytja til Vestmannaeyja og stofna sjálfstætt ríki

Seint átti ég von á að verða innilega sammála Helga Hjörvari en það gerðist um daginn. Hann bendir á það í nýlegum pistli á visir.is að engum eigi að koma á óvart að vandræði séu í atvinnulífinu á Vestfjörðum þegar ennþá er malarvegur milli höfuðborgarinnar og höfuðstaðar Vestfjarða.

Að lokum er rétt að fordæma Vestfjarðaaðstoðina og vona að fólk haldi sönsum til að forðast slíkt mannorðssjálfsmorð í hita leiksins.

P.s. verð að taka sérstaklega undir með Pétri Blöndal að þó verulega hart sé á dalnum þá má samt ekki gleyma öflugu framtaki sem er víða að finna. Ekki síst þeirri snilld sem felst í sjóstangaveiðibransanum. Held að forfeðurnir séu heldur betur kímnir yfir því að ekki þurfi lengur að fara á sjó til að sækja gull í greipar ægis heldur borgi útlendingar stórfé fyrir að velta sér upp úr slorinu.

13:56 -

Rokkað í Vittula er nýja útvarpssagan á Rás 1 og hefst í dag. Mæli með að fólk fylgist með frá upphafi. Sannkölluð snilldarbók um einskonar Vestfirðinga Svíþjóðar. Í ofanálag er lesari enginn annar en Ísfirðingurinn Baldur Hreins.

Rúv hlýtur að setja söguna í hlaðvarp: http://dagskra.ruv.is/ras1/?file=3548

fimmtudagur, júní 14, 2007

15:27 -

Samkvæmt ráðleggingum herrablaðsins Arena hlóð ég niður plötu norsku hljómsveitarinnar Datarock sem var gefin út árið 2005. Síðan þá hef ég brosað út að eyrum. Þvílík stuð músík! Platan hljómar eins og Þú og ég, Talking Heads og Eik hafi myndað saman súpergrúppu og hlustað á Kraftwerk meðan á upptökuferlinu stóð. Áfram með tempóið!

laugardagur, júní 02, 2007

14:08 -

Varð tíu ára stúdent um síðustu helgi, mun fyrr en ég átti von á. En rosalega var það skemmtilegt. Bíð spenntur eftir næstu júbileringu. Þetta varð náttúrlega þriggja daga rall með tilheyrandi gleði og eftirköstum. En okkar djammfarir voru smámunir hjá skemmtunum 20 ára stúdenta. Ég tek ofan fyrir þeim. Svo er líka þrjátíu ára árgangurinn mjög skemmtilegur – þannig tjúttaði ég t.d. aðeins með Guðfinnu frænku minni og fleira góðu fólki. Útskriftarmaturinn og ballið er náttúrlega snilldarhefð. Í ár léku Bogomil og Flís undir dansi sem er mikil framför frá skemmtaraböndum fyrri ára. Mér skildist að það hafi verið tekin ákvörðun um að hækka miðaverðið og fá þannig fullvaxið band. Góð ákvörðun!

Ég er sammála Dóra Jóns og fleiru góðu fólki um að markmiðið eigi að vera að gera útskriftarhelgina í MÍ svipaða og hátíðarhöldin í tengslum við útskriftirnar í MA. Þ.e. algjör skyldumæting og þjóðhátíðarstemmning, tjaldvagnar á skólalóðinni o.sv.frv. Þetta á líklega eftir að gerast smám saman. Þróun í þessa átt er sú hefð sem hollvættir MÍ hafa komið á að bjóða júbilöntum upp á súpu í Tjöruhúsinu á hádegi útskriftardags. Alveg frábært framtak!

Aðal hetjur helgarinnar eru svo nýstúdentarnir. Þar er örugglega á ferðinni mjög öflugur hópur enda held ég að allir hafi fundið jákvæðu orkuna sem streymdi frá þeim. Það verður mjög gaman að fylgjast með þeim.

Að öðrum ólöstuðum átti Hilmar langbestu árgangaræðuna. Algjör snilld. Svo sungum við um kvöldið, Kvartett Björns Teitssonar, þ.e. við Rúna, Elín og Hilmar. Þyrftum bara að gera meira af því við erum svo vel samsungin síðan í menntó að æfingar ganga ótrúlega hratt fyrir sig.

Mí-stemmningin er svo sérstök, einstaklega vel heppnuð blanda af einstaklings- og samfélagshyggju. Þar fer saman áherslan á mannvæn gildi, hlýju og vináttu en jafnframt virðing fyrir því að enginn sé eins, að einstaklingurinn þurfi frelsi til að reyna styrkleika sína og veikleika og fái að marka sér sína eigin braut. Þannig verði samfélaginu best þjónað.

Þrátt fyrir breytingar á fólki og tíðaranda grunar mig að svipaður andi sé í öllum árgöngum. A.m.k. skynjaði ég það frá nýstúdentum og júbilöntum um síðustu helgi. Spái því að smám saman muni menn vakna til vitundar um hversu merkilegur skólinn er og smám saman muni magnast upp heilmikill mýtólógía í kringum skólabraginn.

Fékk þess mynd lánaða frá Elínu. Þarna er hún að mixa til á mér svarta kollinn.

Stenst svo ekki mátið að setja með eina strandpartí mynd frá Beni ’96, úr einkasafni Halldóru Brynjólfsdóttur.