Á þessu ári mun ég borga 35.280 í einhverskonar afgreiðslugjöld af íbúðaláninu. Miðað við veitingahúsahverð legg ég þannig til 3,36 kampavínsflöskur í áramótaveislu Glitnis.

|

Ísskápurinn minn eyðilagðist í síðustu viku. Byrjaði með óskaplegum hávaða á sunnudag, síðan hætti kælingin að virka á mánudag og loks hætti frystihólfið að virka svo hann var dæmdur úr leik síðdegis á þriðjudag. Skápurinn var stolt ítalsks iðnaðar framleiddur af Zanussi í Porcia. Veit ekki hversu góð landkynning hann var, rétt slefaði á níunda ár í notkun. Reyndar má segja til málsbóta að hann var í gangi á fjórða staðnum, búinn að vera í Grænuhlíð 14, Rauðarárstíg 20, bílskúrnum hjá Skúla bróður og svo loks hér á Barónsstíg 61 (spáið í öllu brennivíninu sem er búið að kæla í honum, he he!!!). Tæpast er það gott að transporta mikið með svona tæki.

Get ekki sagt að það sé hressandi fyrir fjárhagsáætlun ársins að byrja á óvæntum ísskápskaupum en þökk sé tækniframförum og opnari heimsviðskiptum þá kosta svona tæki ekki eins mikið og maður hafði ætlað. Borgaði 39 þúsund fyrir þennan. Minnir að sá gamli hafi kostað 60. Af því má ætla að rafmagnstæki hafi hríðlækkað að raunvirði, að ég tali ekki um relatíft verð þeirra miðað við vinnuafl.

Nýi skápurinn er hársbreidd stærri, frá Gram á Jótlandi. Sem royalisti og lögskilnaðarmaður bind ég allt traust á að afurðir iðnaðar hennar hátignar bregðist ekki.

Þess má reyndar geta að Sunna systir var að kaupa 30 cm stærri Electrolux ísskáp í Álaborg og hann var 10 þúsund kalli ódýrari. Bara svona sem tillegg í umræðuna um muninn á vöruverði milli Íslands og Evrópu.

|

"Við eigum að markaðssetja okkur sem land góðra háskóla sem eru framarlega á sviði kennslu og rannsókna. Við þurfum sérstaklega að efla háskólana á landsbyggðinni, það hefur skipt gífurlega miklu máli. Ég vil hafa háskólabelti um allt landið enda heldur það byggðinni saman í meira mæli en flest annað og sterkt samfélag háskóla gæti þrýst á umræðu um málefni þeirra jafnt og þétt, ekki bara fyrir kosningar. Menntun á að vera áhuga- og baráttumál þeirra sem starfa í stjórnmálum, allt kjörtímabilið, en sannleikurinn er sá að áhugi á menntamálum ristir ekki djúpt í stjórnmálaflokkunum, nema kannski hjá einstaka baráttumanni. Háskólamenntun er lykillinn að lífskjörum framtíðarinnar og við viljum bjóða kennslu sem bæði er í góðum tengslum við fræðin og raunveruleikann", Ágúst Einarsson, hagfræðingur og nýr rektor á Bifröst, í Morgunblaðinu í dag.

|

Stundum hef ég áhyggjur af því að vera ekki nógu skemmtilegur. Þetta er náttúrlega grafalvarlegt mál, sérstaklega þegar maður er með hástemmdar yfirlýsingar um að íslenska þjóðin eigi að skammast sín fyrir dónalegheit og kammóleysi. Að íslenskt skemmtanalíf sé eins og félagslegt raunsæi frá Finnlandi kreppuáranna. Svo stendur maður sig að því að vera meðvirkt tannhjól í þunglyndissjóinu, vagga bara við músíkina og drekka bjór án þess að leggja nokkuð til málanna.

Svona var þetta t.d. í gær þar sem við strákarnir vorum á Kaffi Kósí. Á köflum hefði ég ekki getað fitjað upp á samræðum þó ég ætti lífið að leysa. Ennþá verra þegar manni detta bara í hug endalaus sýnísk ummæli og það er eins og hausinn lokist af þeim. Á vissu skeiði sat t.d. við hliðina á mér strákur sem er læknir og eina sem mér kom í hug til að brydda upp á var hvort einhver hefði dáið á síðustu vakt hjá honum. Síðan fór bara öll orkan í að sitja á strák sínum með það. Sem var líklega það skásta í stöðunni því ég ræð pottþétt ekki við yfirvegaða einlægni að hætti Guðmundar Birgis til að hleypa fjöri í ólíklegustu samkomur með umdeilanlegum ummælum. (Þetta er náttúrlega sagt af einlægri væntumþykju, ég vona að Gummi haldi áfram sínu góða starfi til að gera lífið skemmtilegra. Skítt með það þó einstaka maður móðgist af og til, það er vel þess virði.)

Eiginlega langaði mig mest að heyra ummæli manna um lækkandi olíuverð og hvaða áhrif það hefði fyrir útblástur gróðurhúsalofttegunda. Þar hefði ég t.d. getað lagt til málanna að þróuð hafa verið haglíkön sem spá fyrir um útblástur m.v. gang efnahagslífsins. Þetta er í rauninni frekar einfalt, það eru metnir stuðlar fyrir útblástur hvers geira og síðan eru þeir margfaldir með virkni efnahagslífsins og samsetningu til að fá útblásturstöluna. Þetta getur verið mjög gagnlegt t.d. til að meta áhrif opinberrar stefnumótunar á útblástur. En hvernig í fjandanum er hægt að fitja upp á þessu án þess að koma út sem algjör besserwisser!

Það sem gerir hommaheiminn skemmtilegan er hversu absúrd hann er ... en auðvitað er það frekar kreisí þegar er betur félagslega viðurkennt að fara úr fötunum á almannfæri en brydda upp á þjóðmálaumræðu.

Set með mynd úr starfi hommakórs Maine fylkis. Af henni að dæma eru þetta algjörir snillingar!

|

Hitti Axel flugþjón á Kaffi kósí á laugardagskvöld. Fyrir mér var þetta mikill viðburður, enda gat ég ekki verið fullviss um að hann væri til í reynd nema sannreyna. Þannig er það bara með sumt fólk, það hefur náð slíkri bestun í sjálfu sér að maður heldur að það sé jafnvel tölvuteiknað. Minnist í þessu sambandi Báru, heitinnar, Bleiku sem mér auðnaðist að hitta og síðan náttúrlega Birgis Ármannssonar sem hefur ekki síðri stöðu.

Í sem stystu máli þá sá ég manninn og safnaði kjarki í að spyrja hvort hann héti Axel. Það stóð heima og þá lýsti ég yfir aðdáun minni á frammistöðu hans í heimildarþætti sem hét Airport, ef ég man rétt, og sagði frá lífinu í kringum flugið á Heathrowflugvelli í London. Í þætti Axels voru Flugleiðir að lesta Ólaf Ragnar Grímsson og enginn annar en flugþjónn nr. 1 fékk það hlutverk að sjá um sjálfan forseta lýðveldisins.

Í þættinum var tekið viðtal við Axel um hvernig væri að þjónusta Ó.R.G. og klipptar inn myndir af kallinum að lesa blað um borð í vélinni. Síðan er sýnt hvernig okkar maður leggur lokahönd á undirbúninginn áður en forsetinn stígur um borð. Áður en hann stillir sér upp við landganginn er tekin síðasta pússun á skónum og þulurinn segir frá því hvernig Axel teygir sig eftir minnsta smáatriði til að allt verði fullkomið fyrir forsetann.

Ég lýsti aðdáun minni á þessu tiltekna atriði við Axel á laugardagskvöld. Hann sneri sér að mér og svaraði að þetta væri það sem þau kölluðu í bransanum "shine and smile"!

Fleiri urðu þau orð ekki.

|