Foooockkkk!
Ótrúlegt hvað tíminn líður hratt
Mér þykir afskaplega undarlegt hvað tíminn líður ótrúlega hratt. Núna er næstum því vika síðan ég skrifaði inn síðast, mér fannst ég bara hafa rétt litið af þessu. Búinn missa af geysimörgum bloggtækifærum t.d. af öllu kosningadæminu. Eins og ég hafði margt um það að segja, kjaftasögur og allt.

Nú væri við hæfi að fá sumar aftur. Hingað til hefur það reynst prýðislögmál að það komi gott veður í prófunum. Ég veit ekki betur en það séu fullt af krökkum í prófum. Hvað rosalega er þetta orðið verndað umhverfi sem börnin alast upp í nú til dags, það er m.a.s. vont veður í prófunum.

Fór út í garð áðan, algjör hetja, í 2°C vorkvöldsveðrinu. Ekkert hægt að gera, glatað að hanga úti í svona veðri. En ég setti rusl í holu og kveikti bál. Reyndar var ekki til mikið rusl ég brenndi því mest öllu um daginn. Í fyrra skiptið heppnaðist það mikið betur. Þá var til mikið rusl sem var rosa þurrt og svo var líka frekar stífur vestan og þannig fuðraði það upp í stórri kúlu.

Í rúmfatalagersbæklingnum er verið að auglýsa grill. Mig dauðlangar til að eiga kolagrill og grilla í góðu veðri. MmMMmMm. Seinnipartur, grill, gott veður og rauðvín. MmMmmMm og vera orðinn pínu tipsý yfir fréttunum.

Á vissan hátt hef ég samt andúð á þessu öllu saman en ef samsetningin og forsendurnar eru réttar þá finnst mér það algjört æði.
Í fyrsta lagi þá þvoli ég ekki „grillmat“ eins og ógjó vont feitt kjöt í pokum, viðbjóðslegt mæjónesbætt kartöflusalat og versta samsetningin af öllu, kalt grillkjöt, kalt kartöflusalat og rauðvín sem er jafn kalt og kaldur bjór. Ef við bætum smá fitubrák ofan á rauðvínið og drekkum það úr plastglasi í kaldri útilegu þá er hörmungin fullkomnuð. En svo er merkilegt ef allt þetta kalda og viðbjóðslega stöff er étið fyrir framan varðeld, þá er það farið að verða næs aftur.

Megi þetta sumar færa mér margvíslegar umræður og planlagnir um stórkostlegar útilegur og svaðilfarir um framandi slóðir en minna af framkvæmdum.

|

– Bloggið bæti og kætir
Föndur er frábært

Þetta blogg er frekar skemmtilegt, maður fær útrás fyrir einhverja innri föndurþörf. Ég sat t.d. lengi að í gærkvöldi og var að prófa mig áfram með það hvernig ég gæti betrumbætt síðuna. Reyndar átti það meira skylt við fikt kannski sem er líka mjög skemmtilega. Tilraunir stóðu yfir með dálkabreidd, linka og annað sem ég reyndi að rýna í HTML kóðann. Reyndi að breyta litunum en það tókst ekki, þetta kemur allt.

Föndurþörf manna er sennilega stórlega vanmetin. Sunna systir var t.d. að segja mér að einn af föstu liðunum í félagslífinu í MÍ í vetur hafi verið að halda til á nemendafélagsskrifstofunni og finna upp alls konar föndurverkefni. Þau höfðu það fyrirkomulag á í vetur að hafa hana opna eins og hálfgerða setustofu. Þar var t.d. veggfóðrað með gömlum skóladagbókum, gerðar klippimyndir úr gömlum leiklistarprógrömmum o.sv.fr.v

Þetta birtist oft á kaffihúsum, þar er oft fiktað og föndrað í kertavaxi, sígarettpökkum og umbúðum utan af nikótíntyggjói. Af hverju föndrar fólk bara á leikskólum og svo þegar það er orðið gamalt. Gæti ekki verið hittari að opna föndurkaffihús þar sem fólk gæti fengið sér espresso og límt saman íspinnaspýtur – örugglega auðveldara fyrir fólk sem er að hætta að reykja. „Er ekki stemmari fyrir því að fara út í einn kaldann og vatnslita aðeins í kvöld?“

|

– Yfirbragð framsóknarmanna grunsamlega keimlíkt
Býr litningagalli til unga framsóknarmenn?

Ungir frambjóðendur Framsóknarflokksins hafa á sér grunsamlega keimlíkt yfirbragð. Mætti jafnvel lýsa Framsóknarheilkenni sbr. Downs heilkenni sem meðal annars fylgir einsleitt yfirbragð. Í heilsíðuauglýsingu frá Framsóknarflokknum Morgunblaðinu s.l. sunnudag birtist geysi stór mynd af fjórum ungum frambjóðendum Framsóknarflokksins, þremur körlum og einni konu. Skora ég á alla að renna augum yfir karlmennina til að sjá þetta sláandi áberandi Framsóknar heilkenni (e. Progressive Party Syndrom, PPS).

Lengi hefur því verið hent fram í gamni að þátttaka í Framsóknarflokknum sé erfðafræðilegt fyrirbæri og væri fróðlegt að rannsaka hvort að í raun væri um litningagalla að ræða sem veldur þessu sérstaka ástandi.

|

– Fjúvíííí, loksins kominn inn og búinn að fá rifja upp passwordið
KrissRokk veitir StinnaHemm andans byr til að reyna bloggun á ný

KrissRokk hefur orðið StinnaHemm innblástur til að reyna bloggun á ný. Á bakvið Krissrokk stendur Kristján Freyr Halldórson frá Ísafirði sem starfar nú sem bóksölumaður í Reykjavík. Þykir blogg hans afburða gott og varð það til þess að Kristinn ákvað að reyna aftur að móta sér rafrænt tilverustig á stinnihemm.blogspot.com. Kristinn segir að honum hafi alltaf langað til að koma hugsunum sínum og vangaveltum á framfæri við aðra en ekki sé síður mikilvægt að nota vefdagbókarformið til að létta á huganum. „Mér finnst ég oft vera með skemmtilegar pælingar í gangi og ver oft töluverðum tíma í að melta með mér ginar og þessar hugsanir. A.m.k. finnst mér ástæðulaust að eyða orku í að hugsa bara eitthvað út í loftið. Með þessu móti er hugsununum komið út úr kerfinu“, sagði Kristinn.

|